 |
| No sweat, no glory tijdens eerste editie van de Kust Trail Run. |
Vanop de kaai naar de meeuwen en de schepen in de verte staren. Ik deed dat graag als kind en doe dat nog steeds graag. Sommige dingen veranderen nooit. Uitlopen na de eerste editie van de
Kust trail run, daar had ik even geen zin in. Ik liep lange tijd in tiende positie in de 14 km race, zwoegend in het losse zand en de duinen. Ik had het parcours niet voordien verkend en dat brak me zuur op. Rond km 11 liep ik – met Heidi Hertveldt, winnares bij de dames, in mijn spoor – het verkeerde duinpad op. Dat kostte me enkele plaatsen.
There is a light that never goes out maar het was maar een klein lichtje dat nog knipperde. “Low battery” na de zoveelste duinbeklimming. Deftig versnellen op de dijk zat er niet meer in. Ik finishte als twaalfde in 60'48”. Winnaar werd Kris Coddens, een absolute topper die nog negende werd in het WK offroad Marathon.
